Zorg voor spiritualiteit en geloof

"Ik heb geen andere handen dan de jouwe", 26 september 2017

“Ik heb geen andere handen dan de jouwe”.
Deze slagzin uit de vorige visietekst kreeg het voorbije decennium vorm vanuit vier pijlers:

• Individuele nabije zorg
• Gemeenschapsvorming
• Onthaasten en verstillen
• Geloof

Het resultaat van de bevraging bij cliënten, medewerkers, directies en raad van bestuur in 2016 bevestigt dat deze pijlers krachtig en actueel blijven. “Ik heb geen andere handen dan de jouwe” geldt voor elke medewerker. Voor de pastor geldt dit bij uitstek, aangezien deze verbonden is met de kern van het christendom. De Godsnaam betekent immers: Ik zal er zijn voor jou. Van hieruit bieden wij spirituele en pastorale nabijheid en begeleiding aan. Want oud worden is vaak een hele opgave en roept innerlijk heel wat vragen op, ook wel zinvragen of existentiële vragen genoemd.

De drie waarden “Eenvoud”, “Liefde” en “Gastvrijheid” (die centraal staan in de christelijke spiritualiteit van de Zusters van Berlaar, de stichtende kracht van onze woonzorggroep) vormen een belangrijke inspiratiebron voor de wijze waarop we cliënten en medewerkers nabij willen zijn. Deze waarden zijn verweven doorheen de hele zorgvisie. We bouwen onze visietekst dan ook op rond deze drie waarden.

Eén van de uitdagingen in onze woonzorgcentra is te blijven zien dat fysieke zorg maar een deelaspect is van de holistische benadering van “zorg”. De pastor wil mee bouwen aan deze cultuur vanuit een zorgzame-kritische blik.

Client

Hieronder verstaan we iedereen die een beroep doet op de dienstverlening van onze organisatie.

Pastorale en spirituele zorg

Spiritualiteit is het levensbeschouwelijk functioneren van de mens, waartoe ook de vragen van zinervaring en zingeving gerekend worden. Het gaat bij spiritualiteit om alle mogelijke – van godsdienstige tot alledaagse – bronnen van inspiratie. Voor sommige mensen ligt het accent hierbij op het gevoelsleven (bv. bidden, genieten van de natuur, literatuur, muziek en andere kunstvormen) of activiteiten (mediteren, rituelen, zich inzetten voor een goede zaak), anderen beleven het meer intellectueel (contemplatie, studie). Spiritualiteit heeft invloed op het hele bestaan, is dynamisch, en heeft meer te maken met de bron van een levenshouding dan met een af te bakenen levensgebied. Pastorale zorg kadert binnen de spirituele zorg, en is meer uitdrukkelijk spirituele zorg vanuit een gelovige invalshoek. In onze woonzorgcentra: vanuit de katholieke gelovige inspiratie.

Eenvoud in nabije individuele zorg

We zijn allemaal in de eerste plaats mens. Dat is wat ons bindt en evenwaardig maakt. Cliënt en zorgverlener hebben elkaar nodig. Dat vraagt om een houding van gelijkwaardigheid in de communicatie en de wijze van samenwerken. In een samenleving die steeds meer divers wordt, zal rekening gehouden moeten worden met cliënten en medewerkers van allerlei achtergrond: afkomst, levensovertuiging, geaardheid, enzovoort. Het “eenvoudig” mens-zijn is ons uitgangspunt om met respect, gevoel en openheid elkaar tegemoet te treden. We willen samen op weg gaan met de cliënt op een manier die zoveel mogelijk aansluit bij diens persoonlijke leefwereld. Kortom, een spirituele begeleiding waarin de cliënt zichzelf, de ander en/of God kan terugvinden.

Eenvoud in gemeenschapsvorming

We willen een plaats bieden waar mensen zich thuis mogen voelen. Hierbij is het belangrijk dat de cliënten de kans krijgen om  medecliënten te leren kennen. Dit gebeurt op verschillende manieren. Zo worden er met de teamleden verschillende ontmoetingsmomenten voorzien. Ook vanuit het pastorale team bieden wij ontmoetingsmomenten aan rond leven, zingeving en geloof, via gespreks- en ontmoetingsgroepen en liturgie. We willen zo proberen om voor onze cliënten een thuis aan te bieden, waarbij ze op een laagdrempelige manier contacten kunnen leggen met medecliënten. Naast het onderlinge contact tussen  cliënten vinden we het belangrijk dat zij voldoende kansen hebben om familie en vrienden te ontmoeten. Ook voor families onderling trachten we dit waar te maken. Gemeenschap vormen houdt in dat we werken aan de relaties binnen en buiten het huis. Zo willen we werken aan een nauw contact met de samenleving rondom ons. 

Eenvoud in onthaasten en verstillen

Onthaasten en verstillen kan gebeuren tijdens de dagelijkse begeleiding en zorg. Het is belangrijk oog en oor te hebben voor wat cliënten en zorgverleners bezig houdt. Zo voelen zij dat ze er echt toe doen. Doorheen de nabijheid wordt het werk voor de zorgverlener ook rijker: een cliënt kan met zijn levenservaring een zorgverlener opnieuw ‘op weg’ zetten of een andere kijk geven.

Eenvoud in geloof

Als pastores willen we vertrekken vanuit het geloof in Jezus. Hij ging naar hen die kwetsbaar waren. Door eenvoudige gebaren, zoals bij hen op bezoek gaan, of hen aanraken, wanneer niemand anders het deed, voelden zij zich weer mens. Wij willen proberen iets van zijn eenvoud en geloof mee te dragen in onze begeleiding en zorg. Dit zit in eenvoudige dingen:  in een gesprek, in nabijheid, in een aanraking wanneer woorden tekort schieten … 

 

Liefde in nabije individuele zorg

Elke cliënt en diens omgeving mag rekenen op een liefdevolle begeleiding. Daarmee bedoelen we een begeleiding die verder reikt dan enkel nabij te zijn, maar wordt aangevuld met hartelijkheid. Liefdevolle zorg voor mensen betekent rekening houden met de unieke persoon die je voor je hebt, met de vraag: welke gevoeligheden spelen er? Een cliënt neemt immers zijn hele persoon mee, met alle kwetsuren en gevoeligheden van dien. Bijzondere aandacht willen wij schenken aan de meest kwetsbaren. We zijn opmerkzaam voor de signalen die verdere begeleiding behoeven, zoals eenzaamheid, zinverlies, depressie, palliatie en rouw. 

Liefde in gemeenschapsvorming

Wij willen Gods liefde handen en voeten geven door de cliënt nabij te zijn op zowel de mooie als de moeilijke momenten in het leven. Door verbondenheid te creëren tussen medewerkers en cliënten kunnen zij zich geborgen weten en liefde / vriendschap ervaren. Hierdoor kunnen ze zich gedragen voelen door de ander. Om dit te versterken bieden wij rituelen aan die steun geven, en mensen met elkaar verbindt.

Liefde in onthaasten en verstillen

Cliënten bevinden zich in een levensfase waarin meer plaats is voor onthaasting en verstilling. Alles gaat langzamer. Er is veel tijd om over het leven na te denken en de balans op te maken. Als pastores willen wij met respect, openheid en liefde meegaan op deze weg. We willen met mildheid (Gods tedere blik …) samen met de cliënt naar het leven kijken en mee in die stilte gaan staan.

Liefde in geloof

Voor ons is Jezus een mens die zich liet leiden door de liefde voor anderen. Het begrip “liefde” dat ook voor de zusters van het Heilig Hart van Maria van Berlaar zo belangrijk is, geven wij mee gestalte. We benaderen iedere cliënt positief, en kijken verder dan wat we in eerste instantie ervaren. We kijken naar wat echt bij cliënten leeft en hoe we hen kunnen laten openbloeien. 

 

Gastvrijheid in nabije individuele zorg

Spirituele zorg houdt in dat er aandacht is voor wat een mens bezielt, wat hem zin geeft in het leven, waar hij vreugde aan beleeft, wat hem verdrietig maakt of zorgen baart. Daarom vraagt spirituele begeleiding van alle zorgverleners een aandachtige houding van aanwezig zijn. Pastores willen hen hierbij ondersteunen.

In onze zorg willen wij laagdrempelig zijn. Iedere bewoner mag een beroep op ons doen. Dat betekent dat wij gemakkelijk bereikbaar moeten zijn en zichtbaar in huis. We willen de achtergrond en noden van een cliënt leren kennen, zodat we een zinvolle begeleiding en ondersteuning kunnen aanbieden. De alledaagse gesprekjes in de gang zijn daarbij behulpzaam. Zo leggen we bouwstenen voor een duurzame en betrokken relatie waar wonen en zorg in dialoog zijn met elkaar.

Gastvrijheid in gemeenschapsvorming

We willen een open huis zijn. We staan open voor cliënten, medewerkers en vrijwilligers met verschillende levens- en geloofsovertuigingen. Dit willen we doen in dialoog. Zo stellen we ons aanbod af op de verschillende vragen die op ons afkomen. Die vragen en verwachtingen die zijn verankerd in het levensverhaal van mensen.

Gastvrijheid in onthaasten en verstillen

Wanneer men onthaast, kan men stilstaan bij de vraag: “Ben ik een zorgverlener en collega die ik zelf graag gewild zou hebben?” Deze vraag tot reflectie willen we als maatstaf nemen om onze manier van “nabij zijn en zorgen voor” te evalueren. Vanuit onze christelijke inspiratie hangt deze vraag ook samen met de vraag die Jezus ons stelt: “Van welke oudere ben ik de naaste geworden?” ( Lucas hfst. 10, vers 36)

Gastvrijheid in geloof

Ieder mens positief benaderen vraagt om ons gastvrij op te stellen. We stellen ons open voor mensen met een andere levens- of geloofsovertuiging. Dit willen we doen in dialoog. Als pastoraal team vinden we het belangrijk om ons gastvrij op te stellen voor alle mensen op zoek naar zin(geving).